Avigon is een Clockwork Creation Creation door Pulsifer, die eruit ziet als een gekke wetenschapper maar zichzelf vergelijkt met God. Bij het leveren van haar creaties aan verschillende edelen, moet ze navigeren in een complex web van status en concurrentie. Avigon demonstreert het toppunt van het creatieve genie van Pulsifer, maar om haar positie in het veld te handhaven, pleegt ze Avigon naar gevechten waarin ze niet gelooft.

In Avigon: Gods & Demons worden de Clockworks in een plezierpaleis bewaard, beschermd tegen degenen die hen zouden schaden, maar ook tegen enige keuze of verantwoordelijkheid. Avigon heeft weinig respect voor haar meester en minder voor haar eigen onwil om op haar twijfels te handelen. Ze worstelt om erkenning als persoon, maar ze is verplicht om bevelen te gehoorzamen. Toch is er een aantrekkingskracht om veilig te zijn, zelfs als iemand een slaaf is. Eindelijk vertrekt ze om naar haar plaats in de wereld te zoeken.

Onderweg ontmoet ze verschillende mensen. Als onschuldig weet ze nog niet hoe ze liefde moet onderscheiden van de zorg van bezit. Ze loopt ook het risico vervallen te worden, een letterlijke versie van de depressie die we allemaal kunnen voelen als we alleen en onzeker zijn. Bepaalde gebeurtenissen suggereren ook de neiging om degenen te vernietigen waarvan we denken dat we van houden. Uiteindelijk leert Avigon een compromis te sluiten en de positieve punten te accepteren van een situatie die ze misschien verkeerd heeft begrepen, met betrekking tot een harde zelfacceptatie.

De introductie, door Voltaire (oh mijn Goth!) Noemt de kunststijl goth-meets-anime, die nauwkeurig is. De goed ingeburgerde wereld is prachtig koud, met externe figuren. De mensen zijn veel robotachtiger dan de creaties, in een weerspiegeling van hoe gevangen ze zich in hun kleine ruzies en zinloze ranglijsten zijn. Deze afgelegenheid draagt ​​bij aan het gevoel van een verre plek, met verschillende regels, en nabootst de emotionele toestand van het hoofdpersonage.

Kunstenaar en adapter Jimmie Robinson’s lijnen zijn bedrieglijk eenvoudig, met een minimum aan detail om figuren volledig te omvatten die verbluffend of beangstigend of grappig of fantastisch zijn, zoals het verhaal vereist. Zijn werk is zo volbracht dat er veel aandacht voor nodig is om te beseffen hoe getalenteerd hij is en hoeveel vaardigheid te zien is.

Ik was geschokt om geleidelijk op te merken dat de meerderheid van de personages vrouwelijk is. Het is niet cruciaal voor het verhaal dat de ontwerper van Avigon een vrouw is, maar het is interessant om te zien hoe het geslacht zowel niet uitmaakt en een groot contrast levert met zo veel andere mannelijke zware stripboekenwerelden.

In vergelijking met de eerdere, kortere versie, heeft het uitgebreide boek veel veel meer details, waardoor de instelling een stuk complexer, compleeter en substantieel is. Veel meer personages leveren veel meer lagen interactie en veel meer inzicht in hoe een verscheidenheid aan wezens deze wereld bespreken. Het is niet langer alleen het verhaal van Avigon, en de grotere beschikbare ruimte zorgt voor veel meer genuanceerde ontwikkelingen in plot en karakter.

Deel dit:
Twitter
Facebook
Tumblr

Gerelateerde berichten:

Warner vervolgt lijn van R-rated cartoons met Constantine: City of Demonsconstantine: City of Demons breidt de CW Seed-geanimeerde shorts uit naar een animatiefilm. Hier is de plotbeschrijving: een decennium na een tragische fout gingen familieman Chas en occulte detective John Constantine op weg om Chas ‘dochter Trish te genezen van een mysterieuze bovennatuurlijke coma. Met de hulp van de mysterieuze …

Constantine: City of Demons: The Moviethe the nieuwste originele DC Universe geanimeerde film is een soort vervolg op Justice League Dark, gezien het feit dat het John Constantine speelt en magie en demonen onderzoekt, maar Constantine: City of Demons: The Motion Picture is waarschijnlijk beter gezien als een prequel of zelfs een oorsprongsverhaal. Er zijn hier geen superhelden, …

Justice League DarkJustice League Dark heeft een veelbelovend concept, maar voert het halfhartig uit, waardoor een uitcheckt naar de magische gebruikte kant van de DCU in gewoon weer een strijd in superheldenstijl. Terwijl de film opent, beginnen mensen demonen te zien. De mensen verdedigen, de mensen vallen aan, maar de demonen zijn echt andere mensen. Het is een echt gruwelijk …