Mijn respect voor Saskatoon’s Deep Dark Woods begon toen ik “Hang Me OH Hang Me” koos als het 38e beste album van 2007. Ik hield van de Bands Smart Mix van Traditional Bluegrass en Americana, waardoor het tegelijkertijd klassiek en traditioneel klonk. Hoofdzanger Ryan Boldt klinkt zo oud als Jerry Garcia, maar zijn stem veel sterker. Hij geeft de band de gravitas, terwijl hoofdgitarist Burke Barlow het zijn ziel geeft.
De trieste en langzame “afscheid” is bijna een slaapliedje, en het zou de perfecte afterking voor het album zijn. Als het niet het hoofdnummer was! Maar als verlaten niet je tas is, zorg er dan voor dat je blijft hangen voor het tweede nummer, de veerkrachtige “Nancy”, een ditty, onderbroken door een viool solo, dat is bijna (hijgen!) Dancible! Andere opmerkelijke nummers hier zijn onder meer “As I Roved Out”, een ander triest nummer en “Al het geld dat ik had is verdwenen”, wat klinkt als een oude country -standaard, compleet met stellaire harmonieën en fantastische teksten. Door mijn favoriete snit is de 6 minuten ‘hoe kan ik het proberen’. Ik kan geen woorden gebruiken om het te beschrijven. Het is adembenemend. Van track tot track schildert het album een sepia-getinten seizoen van houthutten met met sneeuw bedekte bomen en een warm vuur ‘s nachts.
Het diepe donkere bos is niet voor iedereen, ik herken dat. Ze hebben gereisd met een aantal behoorlijk on-the-ringe kerels, de Sadies, Utah Phillips, Magnolia Electric Co. en de Stills. Maar als je ze luister met open oren en open hart, wed ik dat je zult vinden wat ik deed: een band helemaal verliefd op muziek, met het talent om hun vreugde te verspreiden. Deze band is de beste in zijn soort, meesters van hun genre, en de moeite waard om tijd en geld waard te zijn. Op het Black Hen -label.
www.blackhenmusic.com
Uit de winteruren (2009):
Al het geld dat ik had is weg
Van Hang Me, Oh Hang Me (2007):
Hang me oh hang me